တိမ္သားညိဳျပာ
ကင္းစင္လို႔သာ
လမင္းၾကီးလည္း
ဝင္းပထိန္လင္း
လွပေနရွာ
ေကာင္းကင္ယံမွာ
သီတင္းကြ်တ္ညဝယ္
ေတြ႔ဆုံပုံရယ္
မေမ့နိဳင္ကြယ္...
ကိုယ္ဟန္ေက်ာရွင္း
ယဥ္ေက်းလို႔ရယ္
ပါးျပင္ထက္ဝယ္
သနပ္ခါးျခယ္
ျမန္မာဆန္ဆန္
လွတဲ့သူရယ္...
ဆီးမီးလက္ဝယ္
ကိုင္ေဆာင္ကာရယ္
ျမတ္ဘုရားဆီ
ႏွလုံးပီတီ
ရႊင္လန္းစြာရယ္
လွမ္းသြာေလေသာ
ေျခဖဝါးေတာ္
နုနုေလးမယ္
ေသြးေျခဥမွာ
စိုးမိပါသည္...
ျမတ္ဘုရားကို
ဝတ္ျပဳလို႔ကြယ္
ဦးခိုက္ပုံရယ္
မိန္းမျမတ္နွယ္
ေတာ္ပါေပခင္
နဂုိယဥ္ေလး
ခင္ေလးနွမ
ပန္းနွယ္လန္းေစ...
No comments:
Post a Comment